Ibn Rušd filosofijasyndaġy «bìlìm» men «senìm» ma̋selesì
The article describes the concept of combining knowledge and trust of the great cardinal commentator Ibn Rush. The scholar did not immediately begin to logically prove his concept of "dual truth" (knowledge and faith), but preferred to rely on the Qur'an and the hadith from the point...
| Published in: | Chabaršy. Dintanu serijasy |
|---|---|
| Subtitles: | The problem of "knowledge" and "faith" in the philosophy of Ibn Rushd Проблема «знания» и «веры» в философии Ибн Рушда |
| Authors: | ; |
| Format: | Electronic Article |
| Language: | Kazakh |
| Check availability: | HBZ Gateway |
| Journals Online & Print: | Drawer...
|
| Fernleihe: | Fernleihe für die Fachinformationsdienste |
| Published: |
Äl-Farabi Atyndaġy Ķazaķ Ūlttyķ Universitetí
2021
|
| In: |
Chabaršy. Dintanu serijasy
|
| Further subjects: | B
Ibn Sina
B білім B Religion B дін B Knowledge B аль-Фараби B әл-Фараби B Ибн Рушд B al-Farabi B Ibn Rushd B образование B Ибн Сина B религия |
| Online Access: |
Volltext (kostenfrei) Volltext (kostenfrei) |
| Summary: | The article describes the concept of combining knowledge and trust of the great cardinal commentator Ibn Rush. The scholar did not immediately begin to logically prove his concept of "dual truth" (knowledge and faith), but preferred to rely on the Qur'an and the hadith from the point of view of his opponents. According to Ibn Rush, philosophy (knowledge) encourages a person to think, study and acquire knowledge based on reality. The mind of an educated person is perfected, he knows God better by nature. Similarly, religion encourages people to look around, to meditate, and to study what they see. Thus, religion does not deny science, it approves of it, and even considers it necessary to acquire knowledge if necessary. If the cardinal thinker really calls for the truth to be found in religion, then evidence-based research will not lead to a negative decision. The conclusions of philosophy do not contradict the law of the Shari'a. This is because the truth does not contradict the truth, on the contrary, it argues that the former helps the latter as evidence. In addition, what should be the relationship between religion and philosophy in the authors’ article? Al-Farabi and Ibn Sina, who sought answers to this question, sought to present the findings of medieval Muslim thinkers on a comparative basis. В статье излагается концепция сочетания знаний и убеждений великого комментатора Кардовы Ибн Рушда. Ученый не сразу приступил к логическому делению своей концепции «о двойственной истине» (знания и веры), предпочитая опираться на Коран и хадис, рассматривая его с точки зрения своих оппонентов. Философия (знание), по мнению Ибн Рушда, побуждает человека размышлять, изучать и познавать бытие. Совершенство образованного человека помогает ему лучше познать Бога, глядя на бытие. Точно так же религия побуждает человека смотреть на окружающий его мир, думать, и размышлять, учится и изучать увиденное. Следовательно, религия не искажает науку, а утверждает и даже считает своим долгом получать знание, если это необходимо. Мыслитель Кардовы утверждает, что если религия действительно призвана найти истину, то научно-исследовательская наука, опирающаяся на доказательство, явно не приведет к отрицательному решению. Выводы, сделанные философией, не противоречат закону шариата. Потому что истина не противостоит истине, а выдвигает аргумент, что первое служит свидетельством другому. Также авторы в статье отмечают, какими должны быть отношения между религией и философией. Ответ на данный вопрос ученые выдают на основе компаративистики, трудов мусульманских мыслителей средневековья аль-Фараби и Ибн Сины, которые искали ответа на данный вопрос. Мақалада кардовалық ұлы комментатор Ибн Рушдің білім мен сенімді ұштастыру концепциясы баяндалады. Ғалым өзінің «Екілік ақиқат» (білім мен сенім) тұжырымдамасын бірден логикалық дәлелдеуге кіріспеді, керісіше, өзінің оппонеттері тұрғысынан қарап Құран мен хадиске сүйенуді жөн көрді. Ибн Рушдің пайымынша философия (білім) адамды болмысқа қарап ой жүгіртуге, зерделеуге және білімге шақырады. Білімді адамның ақылы кемелденеді, ол болмысқа қарап Құдайды жақсырақ таниды. Сол сияқты дін де адам баласын жан-жағына қарап, ой жүгіртуге, көргенін зерттеп, зерделеуге шақырады. Демек, дін ғылымды терістемейді, мақұл көреді, тіпті қажет болса білім алуды міндет санайды. Кардовалық ойшыл егер дін расында шындықты табуға шақырса, онда дәлелге сүйенетін зерттеу ғылымы теріс шешімге алып келмесі анық. Фиолософияның жасаған тұжырымдары шариғаттың заңына қарама-қайшы келмейді. Себебі, шындық шындыққа қарсы келмейді керісінше, біріншісі екіншісіне айғақ болып жәрдем етеді деген уәжді алға тартады. Сондай-ақ, авторлар мақалада дін мен философияның арасындағы қатынас қандай болуы керек? деген сұраққа жауап іздеген әл-Фараби, Ибн Сина сияқты ортағасыр мұсылман ойшылдарының да тұжырымдарын компаративистикалық негізде беруді көздеген. |
|---|---|
| ISSN: | 2521-6465 |
| Contains: | Enthalten in: Chabaršy. Dintanu serijasy
|
| Persistent identifiers: | DOI: 10.26577//EJRS.2021.v27.i3.r1 |